تأثیر ریسک درآمد و ریسک بیکاری بر پس‌انداز ناخالص داخلی با استفاده از روش Panel Data در کشورهای عضو گروه D8

در این مقاله، اثر ریسک به عنوان یکی از متغیرهای مهم و مؤثر بر پس‌انداز با بکارگیری مدل داده‌های تابلویی در هشت کشور اسلامی در حال توسعه موسوم بهD8  (شامل کشورهای ایران، مالزی، بنگلادش، مصر، اندونزی، نیجریه، پاکستان و ترکیه) طی دورة زمانی 1991-2014 مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور، از دو شاخص ریسک درآمد و ریسک بیکاری به عنوان متغیرهای معرف ریسک استفاده شده است. به منظور تعیین متغیرهای ریسک درآمد و ریسک بیکاری، از مدل واریانس ناهمسانی شرطی خودرگرسیونی تعمیم‌یافته (GARCH) استفاده شده است. نتایج تجربی تحقیق با استفاده از الگوی اثرات ثابت دلالت بر تأثیر مثبت و معنی‌دار ریسک درآمد و ریسک بیکاری بر پس‌انداز ناخالص داخلی داشته است. به عبارت دیگر، با افزایش نااطمینانی، عدم مطلوبیت برای مصرف‌کنندگان ریسک‌گریز به وجود می‌آید و مصرف‌کنندگان - برای کاهش عدم مطلوبیت - مصرف آینده را بر مصرف حال ترجیح می‌دهند. در نتیجه، پس‌انداز افزایش یافته و اثر انگیزه‌های احتیاطی بر پس‌انداز تأیید می‌شود. همچنین، وجود آثار منفی نرخ تورم، نرخ بهره واقعی بر پس‌انداز و اثر مثبت خالص صادرات و نسبت جمعیت شاغل به کل جمعیت بر آن تأیید می‌شود.